Η σχέση του πολιτικού με τον δημοσιογράφο, του δημοσιογράφου με τον πολιτικό είναι σχέση αμφίδρομη και διαλεκτική.
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και κατ' επέκταση ο δημοσιογράφος είναι
ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του πολιτικού και της κοινής γνώμης σε ό,τι
αφορά στην προβολή του πολιτικού μέσω του τύπου, της τηλεόρασης και του
ραδιοφώνου. Στην αναγνωρισιμότητά του σε ένα ευρύτερο κοινό.
Σαφώς ο πολιτικός συντάκτης ακολουθεί συγκεκριμένες διαδικασίες
συλλογής των πληροφοριών του, θα περάσει από τα υπουργεία και τους
αρμόδιους οργανισμούς για να πάρει τα δελτία τύπου, θα παρακολουθήσει
τις συνεντεύξεις τύπου, θα μιλήσει με άλλους συναδέλφους του, θα
διασταυρώσει την πληροφορία που έχει.
Η επικοινωνία ωστόσο είναι κοινωνική διαδικασία. Είναι μια
διαδικασία αμφίδρομη στην οποία ανανεώνονται τόσο οι προθέσεις όσο και
τα αποτελέσματα.
Την επικοινωνία όμως εμείς οι ίδιοι τη διαμορφώνουμε.
Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να μιλάμε και να αντιλαμβανόμαστε
τον τύπο ή την τηλεόραση σαν κάτι αφηρημένο. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης
είναι η άνθρωποί τους, οι δημοσιογράφοι και η πολιτική είναι οι
πολιτικοί της.
Όταν κινούμαστε σε αυτόν τον χώρο και αυτό είναι κάτι που όσο
περνάνε τα χρόνια θα το διαπιστώνετε ακόμα περισσότερο γνωριζόμαστε και
ακόμα καλύτερα. Αναλογιστείτε μόνο πόσοι είναι οι βουλευτές στην Α΄ και
Β΄ εκλογική περιφέρεια της Θεσσαλονίκης, ένας νομάρχης, ο δήμαρχος
Θεσσαλονίκης και οι 44 Δήμαρχοι των υπολοίπων δήμων του νομού
Θεσσαλονίκης. Πόσοι είναι οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με το
πολιτικό ρεπορτάζ στην πόλη;
Είναι αναπόφευκτο να συναντιόμαστε συνέχεια στις εκδηλώσεις που
γίνονται στην πόλη, να ζητάτε εσείς ως δημοσιογράφοι μία δήλωση, μία
συνέντευξη από εμάς τους πολιτικούς και εμείς με τη σειρά μας να ζητάμε
την προβολή μέσα από τις εκπομπές σας για να εκθέσουμε τις απόψεις μας
και να προβάλουμε το έργο μας και να είμαστε αναγνωρίσιμοι από ένα
ευρύτερο κοινό.
Όλοι κινούμαστε σε γρήγορους ρυθμούς και σε ανταγωνιστικό
περιβάλλον. Ο ανταγωνισμός ασκεί πολλών ειδών πιέσεις. Ποιος θα είναι ο
καλύτερος, ποιος θα πάρει την καλύτερη είδηση, ποιος θα βρεθεί πρώτος
στο σωστό μέρος τη σωστή ώρα.
Πειρασμοί υπάρχουν γύρω μας πολλοί, καλοί και κακοί χαρακτηρίζουν
και απαρτίζουν κάθε κοινωνία όσο μικρή ή μεγάλη και να είναι. Το ποιον
ρόλο θα επιλέξετε να παίξετε και με τι όρους το καθορίζετε εσείς, ο
καθένας από εσάς χαράζει τον προσωπικό του δρόμο, βάζει τη δική του
σφραγίδα, κάνει τις δικές του επιλογές.
Το ευτύχημα στην περίπτωση τόσο του πολιτικού όσο και του
δημοσιογράφου -ευτύχημα κατά τη δική μου άποψη, γιατί υπάρχουν άνθρωποι
που επιλέγουν να κρύβονται πίσω από την ανωνυμία- είναι ότι δεν έχει τη
δυνατότητα να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του. Ό,τι λέμε και εμείς ως
πολιτικοί και εσείς ως δημοσιογράφοι είτε είναι στο γραπτό λόγο, είτε
στην τηλεόραση, είτε στο ραδιόφωνο φέρει και την προσωπική μας
υπογραφή. Είναι ενυπόγραφο, μας χαρακτηρίζει και μας ακολουθεί για
πάντα.
Καθώς όμως τα δεδομένα αλλάζουν συνέχεια, καθώς ακολουθούμε τον
ρυθμό της τεχνολογικής επανάστασης, η πρόσβαση στην πληροφορία γίνεται
συνέχεια πιο εύκολη, πιο γρήγορη.
Κανείς δεν μπορεί να κοροϊδέψει πλέον τον πολίτη, ούτε ο
πολιτικός ούτε ο δημοσιογράφος. Ακόμα και αν κάποιος καταφέρει να
ξεφύγει την πρώτη φορά, θα αποκαλυφθεί τη δεύτερη. Η εξουσία είναι πολύ
γλυκιά και μπορεί σε χρόνο μηδέν να σε ξελογιάσει (για να χρησιμοποιήσω
και έναν επίκαιρο όρο). Κανείς όμως δεν μένει στο απυρόβλητο.
Η πραγματικότητα αποδεικνύει τι; Για να έρθουμε και λίγο στην
επικαιρότητα και στο θέμα που απασχολεί τις μέρες αυτές πολιτικούς και
δημοσιογράφους. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, δεν θα αναφέρω ονόματα.
Αυτά τα ακούμε και τα διαβάζουμε όλοι καθημερινά, βγάζουμε τα δικά μας
συμπεράσματα και περιμένουμε να δούμε που θα οδηγηθεί η έρευνα που
διεξάγεται από τη δικαστική εξουσία. Επανέρχομαι λοιπόν σε αυτό που
είπα στην αρχή, στα κοινά χαρακτηριστικά δημοσιογράφου πολιτικού.
Βλέπετε το σύνταγμα είναι σαφές και πολύ αυστηρό στον διαχωρισμό των
εξουσιών. Ο βουλευτής οφείλει να ασκεί μόνο νομοθετική εξουσία -αν και
θα προτιμούσα να μην χρησιμοποιώ τη λέξη εξουσία και να αναφέρομαι στο
νομοθετικό έργο του βουλευτή. Από τη μεριά του ο δημοσιογράφος δεν
πρέπει να χρησιμοποιεί τις δυνατότητες που του δίνει η δουλειά του σαν
μέσο άσκησης εξουσίας.
Γιατί σε τελική ανάλυση όποιος και αν είσαι, σε όποια θέση και αν
βρίσκεσαι εάν έχεις ξεπεράσει τα όρια θα έρθει η ώρα που θα βρεθείς
αντιμέτωπος με τις πράξεις σου και τις συνέπειές τους.
Το πώς επιλέγει να κινηθεί ο καθένας και να αξιοποιήσει ή να
χρησιμοποιήσει την είδηση, τον πολιτικό ή τον δημοσιογράφο είναι θέμα
παιδείας. Είναι ζήτημα παιδείας και σωστών βάσεων το αν θα επιλέξει
κάποιος να αξιοποιήσει ή να χρησιμοποιήσει. Τις βάσεις τις παίρνετε
εδώ, παρακολουθώντας τα μαθήματα του κλάδου σας, συνομιλώντας με
έμπειρους δημοσιογράφους και καθηγητές σας όπως ο κύριος Στρατάκης.
Το να αναλύεις όμως γεγονότα και καταστάσεις, το να μιλάς για
περιστατικά που συνέβησαν σε άλλους συναδέλφους είναι εύκολο. Και το να
κρίνεις και να εκφέρεις άποψη είναι εύκολη υπόθεση.
Το ζήτημα είναι τι θα κάνετε και τι κάνει ο κάθε δημοσιογράφος
και πολιτικός που είναι εκτεθειμένος καθημερινά, που προσπαθεί να κάνει
τη δουλειά του, που έρχεται αντιμέτωπος με δυσκολίες και εμπόδια. Στην
ζωή τα μεγάλα διλήμματα δεν συνεπάγονται με τραπεζικούς λογαριασμούς
και πολλά μηδενικά.
Είμαι βέβαιος ότι ο καθένας από εσάς προσωπικά έχει το δικό του
όραμα στην απόφασή του να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία, όπως ακριβώς ο
κάθε πολιτικός έχει το δικό του όραμα που τον οδηγεί στην απόφασή του
να ασχοληθεί με το κοινά και να υπηρετήσει το κοινωνικό σύνολο.
Εκπτώσεις να μην κάνετε στο όραμά σας.
Ο δημοσιογράφος οφείλει να σέβεται και να τιμά τον Κώδικα
Επαγγελματικής Δεοντολογίας του κλάδου του και ο πολιτικός τον όρκο
του. Κανένας δεν μας υποχρέωσε ούτε τους μεν ούτε τους δε να
ακολουθήσουμε τον συγκεκριμένο δρόμο, το συγκεκριμένο επάγγελμα. Και
αυτό είναι ένα ακόμα κοινό χαρακτηριστικό που έχουμε. Εάν έπρεπε να
δουλέψουμε για καθαρά βιοποριστικούς λόγους, εγώ προσωπικά θα μπορούσα
κάλλιστα να συνεχίσω την πορεία μου ως οικονομολόγος εφοριακός και ο
καθένας από εσάς θα μπορούσε να γίνει δάσκαλος, λογιστής, πωλητής. Όχι
όμως δημοσιογράφος και πολιτικός.
Εμείς έχουμε τη δυνατότητα και αυτό είναι τύχη και ευλογία -να
σου δίνεται δηλαδή η δυνατότητα να μπορείς να επιλέγεις να κάνεις
επάγγελμά σου αυτό που αγαπάς- να επιλέξουμε να είμαστε στη θέση που
βρισκόμαστε τώρα. Οπότε δεν έχουμε καμία δικαιολογία παρά να
υπηρετήσουμε την κοινωνία και να προσφέρουμε τον καλύτερό μας εαυτό.
Σας ευχαριστώ.
